Ijtimoiy-gumanitar fanlar

KAZUO ISHIGURONING ICHKI XOTIRJAMLIK VA PASSIV QAHRAMONLAR VOSITASIDAGI SHE’RIYATI

Poetika, ichki xotirjamlik, hissiy inersiya, xotira, shaxsiyat, jarohat, sust holat, hikoya qilish, postgumanizm, o‘zo‘zini tahlil qilish, axloqiy noaniqlik.

Mualliflar

Ushbu maqola Kazuo Ishiguro poetikasining asosiy xususiyatlarini tahlil qilib, xotirjamlik, hissiy masofa va parchalangan xotira ta’sirida shakllangan passiv qahramonlar tasviriga alohida e’tibor qaratadi. “Suzuvchi dunyo rassomi”, “Ko‘milgan pahlavon” va “Klara va Quyosh” asarlariga e’tibor qaratib, Ishiguroning chuqur she’riy ifodani yuzaga chiqarish uchun ichki harakatsizlikdan qanday foydalanishini o‘rganadi. Uning qahramonlari – xoh aybdorlik hissi bilan kurashayotgan nafaqadagi rassom bo‘lsin, xoh umumiy o‘tmishini yo‘qotayotgan er-xotin bo‘lsin, yoki sevgi izlayotgan sun’iy mavjudot bo‘lsin – vazminlik orqali hayotiy chuqurlikni qanday ifodalash mumkinligini ko‘rsatadi. Xulosa qilib aytganda, Ishiguroning poetik mahorati xotirjamlikni ma’noga, passivlikni hissiy jarangga aylantira olishidadir. Shu bois uning asarlari zamonaviy jahon adabiyotiga o‘chmas hissa bo‘lib qo‘shildi.